(ROMANYA DA)Tepreşler yasala edi. Kanlışıkur tepreşine kete edik. Aydınbey bette bir yer var edi, Kasaplı tepreşine kete edik. Kasaplı’da agaş yok edi. Bunlar büyük tarlalarda bola edi. Bizim orda kıdırellezde insanlar korünmegendiy bola edi. Bir zaman tarlaların sahipleri yasatmaycaz tepreş dep mahkemeye verdiler. Sonra da bu Hacı Fazıl, İstanbul’da gazeteci var ya, balaban soyu, Müstecip kursüge şıgıp konuştu sonra Azaplar’da. “Karanız” dedi “bilgili mi kazana, bilgisiz mi kazana” dedi, “bizni tepreş yapmasınlar dep mahkemege bergenler, biz kazandık” dedi. O yerde Osman Efendi bar edi, Azaplar’ın bek zengini, o mahkemege bergen. “Osman Efendi, şık meydanga!” dedi. “Bile-gi kuvvetli bir kişini cıgar, bilgisi kuvvetli bin kişi cıgar!” dedi. O lapnı eş unut-mayman. Akikaten kapada bilgi bolsa bin kişini cıgarsın ama kuru bir kolun kuv-vetli bolganda bir kazan koterirsin anca nişliyceksin.
“Necip’ni (Hacı Fazıl) o yakta öldürdüler. Oruslar alıp ketkenler. On gün son-ra ketirip ölüsünü taşlaganlar. Dokuz sene Sultan abla, Necip’in apakayı bizge nege bek kelir edi. Oman nesimen tepreşte çıkan resimlerimiz bar edi, onlarnı aldılar sınırda, onlarga üzülemen. Bunday arabanın katında onlar da taze ketırgenler soğanlar, sarımsaklar, pekmezler. Bek de guzel edi Sultan abla. Ablamnan ne cürer ediler sade. İpek başörtüler, topuklu ayakaplarmız var edi, ususi resimcini ketirip onday etip çıkkan edik.
KAYNAK:Kırım Tatar Göç Hikâyeleri IV: Şükürzade GÜNGÖREN
http://www.kirimdernegi.org/istanbul/bahcesaray/yazi.asp?yazi=200701006