ALTIN URLUK – MASAL

ALTIN URLUQ – Nüzet ÜMEROVMasal Bir qış künüAçköz TorğayYolda taptı mısırboğday. Qar içindeÇeke horluqFındıq kibi altın urluq. Torğay oñ taraftan baqtı,Torğay sol taraftan baqtı:– Özüm aşar edim amma,Sığmaz mısır boğazıma. Suvuq çöldeYeller sızlay,Qomşusına kele Torğay:– Canım

ŞEMSİYE – İKAYE

ŞEMSİYE Yazıñ soñki künleri edi. Ava çırayını sıtıp başladı. “Çoq bekletmeden, yağmur da yağıp başlaycaq, – dep raatsızlandı qartbaba. – Barem, torunım Dilãraçıqqa bir şemsiye bağışlayım”. Qartbaba bir qaç künden soñ Dilãrağa şemsiye ketirdi. Qızçıq