4 Nisan, 2025
0 Comments
1 category
| Ertengı : Necdet ÖZEN |
| KÖKÖKMİYAV |
| Bir Nogay köyünde, köylü üyündün birevindin eki ulu bar eken. Kişkene bolgan uldun atı (Fikret) Pıkıy eken. Bu bala bek kıtımır bosa da 10 yaşlarında bolgan alde, kış bolsa erte turup aranga keter, atlardın cemin berir, koylardı sayadan tısyaka şıgarır, otluklarına toban tolturup cemler, sora da mektebine keter eken. Caz bolsa gene kün tuvmay turur, üylerindin coğarsındakı armanda baylavlı atlardı şeşer, dört beşevin cancanga moyunlarından baylar, birevine calından tutup miner, öz basına aketip şeşmeden suvgarır, ızandan akeliniyik biyday saplarına atasın cibermek üşün eki attı angış arabaga ceger, atasın turguzur, anasıman üşevi erten şorbaların işerler, atası ketken son kün tuvup köterilgen sora özünden üyken akasında zorman uykudan turguzur, bılay etip şalışır bir bala eken.Özünden üyken akası da üydün tonguşu bolgan üşün biraz şılka, biraz da salkın süyer birevi eken. Arman bolsa şalaştın salkınında catar, ataları kırda bolsa salkından şıkmaz, Pıkıy’dı şalıştırıp catar, atası bolsa kızar dep bir eki şalışkanday boladı eken.Kene bir arman vaktı Pıkıy erte turdu, işlerdin tutasın yasadı, akşam ötmegin cediler, er vakıt yasaganınday Pıkıy köydün işine şıktı, köydü tögerek aylandı, özündün akranların karadı, tabamadı. Akranları kelir de oyun oynarmız dep bir kalavdın tübüne şonkayıp oturdu. Biraz sora özündün akasıman kene köyde onun akranı bolgan onüş caslarında eki canı cetme kelip aralıktın karşı kalavındın tübüne şonkaydılar:-Cuvuk köyge şerden misapir kızlar kelgen, onlarga cıyın yasayık ekenler, aydınız biz de ketiyik dep ayttı birevi.-Ana ekevi de ketiyik dediler. Pıkıydın akası da:-Geşenlerde bizim köyde yasalgan cıyında o köyden kelgen caslardı bizim caslar cıyın yasalgan azbarga tıkmadılar, onlarda bizdi tıkmazlar dep aytsa da ana ekevi:-Biz bek cas tuvulmuz, taga canı cetmemiz, birşiy bolmaz ketiyik dediler.Atlarga minip ketiyik boldular, üyerge barganda kayda baylarmız, zaten köy cayav yarım saat tutmaz dep, cayav ketiyik boldular.-Köydün tömen cağında şorak şukurlarındın bolgan bette keşeleri cinler, albastı şıgadı eken birevge, kenşek bolup, birevge de kökökmiyav bolup körüngen dep ayttı, Pıkıy’dın akası. Ana ekevi sarkıldap küldüler onun aytkanına.-Amma yalan aytkanlar, albastı loksa bikelerge körünür, kökökmiyav da keşeleri ortaga şıgar, ne üşün korkayıkmız, biz endigi cas bolayıkmız dediler.Bunlardı tınlagan Pıkıy da oturgan cerinden onlarga meni de aketiniz dep aytsa da akası Oga sen taga kişkenesin, bizdiy caslıkka tuvra öste o vakıt ketersin dedi. Akranları kelmegen üşün asıgıp calgız kalmay ketiyik bolsa da kaslarına almay colga şıktılar. Pıkıy da üyerden tuvra arman cerge bardı, at baylagan kara ciplerden birevin aldı, atlarından birevine mindi. Cıyın yasalgan köyge tuvra attı şaptı, üykenlerden avel köydün astında töbe sılamak, kerbiş kesmek üşün toprak alınıp oyuk şukur kalgan cerge keldi. Onun kasında bolgan terektin birevine şıktı, er vakıt keşeleri kasında tabıldırgan cep penerliğin cağıp terek caprağın camına cabıstırdı. Bir cipmen terektin tübüne uzattı. Mingen atını da biraz erekteki terekke bayladı. Özü de terektin tübüne cattı. Azakay sora bu üş cas colsıra cayav keldiler. İşlerinden birevi terekteki carıktı körüp:-Terekte kökökmiyavday birşiy bar dep coldun kenarına cattı, ana ekevi de cattılar. Pıkıy da terektin artında catkan cerinden kökökmiyavday bolup bakırıp bir yaktan da penerge baylağan cipti anyaka mınyaka aylandırganıman bu üş cigit şaytan bar, cin bar dep özlerindin köyüne tuvra cuvurup kaştılar. Pıkıy da emen cuvurup atına minip köyge tuvra atın şabıp anavbir kelgen colundan onlardan burun köyge bardı. Attı arman cerge taslap, kene köydün işine şıktı, onlardın keliyik betteki bir üydün kalavındın kenarında tigilip bekledi. Neşe sora bu üş ciğit arıp pısnap soluğup keldiler.-Cıyından ne şalt kayttınız, dep ayttı Pıkıy-Cıyın yok eken biz de kayttık, deselerde Pıkıy da:-Kökökmiyavdan korkup, köyge barmay kaştınız, sizdin caslığınız bu gadar, meni aketmediniz men de sizdi kökökmiyav bolup korkuttum dedi.-Aman dedi akası, bunu köyde kimsege aytma, bizmen erkes (sizdiy cas bolamı) dep seleke eter dese de. Pıkıy da:-Aytmam ama, bundan son sen de erte turup mendiy şalışayıksın, şalaş salkınında catmayıksın, kış bolsa mallardı menmen barabar cemliyiksin, yoksa köydün epsine senin de ödelek bolganındı aytarman dedi.Bu üş canı cetme de onun aytkanın yasayık, köyde tuyulmasın dediler.O künden son Pıkıy’dın akası şalışkan birev bolup şıktı. Atasıman anası da bunu körgensaytın:-Bu balaga birşiyler boldu, aklı basınamı keldi ne? Deseler de, Pıkıy basın anyaka aylandırıp işinden kületagan boldu. Atası da onun birşiyler bilip, özlerinden saklaganın anlap, bir kün akşam askanada ötmeklerin cegen son akası köydün işine şıkkanıman Pıkıy’dı cibermediler. Atası saklagan birşiy bar ayt dep sıkıştırganıman. Pıkıy da sarkıldap külüp:-Ana cinler sizge de kökökmiyav bolup körünse siz de bek şalışkır bolur ediniz, dep bolganlardı tutas ayttı. Atasıman anası künler kün küldüler ama balalarındın ekevi de ösüp üylenip, bala şagaları bolganşek kimsege aytmadılar. Köp cıldan sora öz aralarında aytıp külüstüler.Bu sıcak havalarda eski yorucu hasat ve harman günleri hatırıma geldi. Sizlere o günlerin anısına bir masal yazayım dedim. Eksiklerimiz varsa affola.Sav bolup savlukman kalınız.Necdet ÖZENAktepe (Rıpkıye) – Alpu – ESKİŞEHİR |
Category: 2008