ERTENGI – KEL BALA
KEL BALA BİR NOGAY MASALIERTENGİ: KEL BALA Bir bar eken, bir cok eken; cok demesi pek gunah eken.Bır kartman bır kurtgadın kel ulı bar eken…Kel bala, bır kun üyden şıkıp ketken…Ketken ketken bır camidin tubune
Kategori: Nogaylar
ERTENGI – AŞŞI NAMARTLIK UVDAN AŞŞI
AŞŞI NAMARTLIK UVDAN AŞŞIBurın burın zamanda, kızıl kar yavganda,mısıkka müyiz bitkende, şışkan tüyedey bolganda..Bir ullı Nogay Han tüsinde böri köredi.- Bir tulık altın beremen, -deydi ol, tüsiniflmenesin tapkan edemge.Hannın vezirleri de, yıyılgan edemleri deşeşip bolmaydılar. Kakırınıp –
ERTENGI – KIS KELMEDEN – HAKAN BENLI
KIS KELMEDEN Sıyakta aruv bir ayaz bardı.terezeler şıngır şıngır sallanıbyatırdı. Belli ki tavlarga kar cavyatırı.Bir eki künge kalmaz köyge de cavardı.Köydün colları kapanır,şeşmeler tonmaga baslardı. Cazdın sıcak künlerinde hem harmanman uğraşatandılar hem de kıslık hazırlıklarını
beytler
SÜYÜM BÜKE BEYİTİ Takdirden adem ozbaydi, Bir kuday tüzgengeKudaydin kuli bir zaman kazaga tüzgendey.Ming bes yüz onbeste bu dünyaga kelgenmen,Ata-ana devleti es ketpes dep bilgenmenAta-ana kolinda bir kaygi da körmedim,Bu kaygilar körermen dep esaplap ta
ÇINLAR
Mına selam aleyküm bızde keldik.Süymegenge sükenip selam berdik. Calangayık cer basmam.Abdestsiz cürmem.Aşılsa cennet kapısı, sensiz kırmem. Avdarulu kaya bas beni, kormesin kozüm.Ölsem özüm ölüyüm ölmesin sözüm. Sekiz ögüz diy saban aktarır bostan.Zemanede kalk yaman, ayırır
nogay sivesi kirim siir
SÜYEMEN Raşit Aşki Özkırım Canık betli, az mıyık,Közcükleri bek kımık,Manlayı ken, hem çıkık,Tatarnı bek süyemen. Ergenekonda bolgan,Altın Ordu’dan kalgan,Çiğitlikmen atalğan,Tatarlığım süyemen. Doğudan atka mingen,Güçmen zorluknu yengen,Cavnı cürekten etken,Öz tatarnı süyemen. Boran bolup sel olğan,Alplerde arslan
DEYİŞMECELER_KARŞILAŞMALAR
(Çınlar – Şınlar)Kırım nogaylarinin (tatlar da mane var) ve Nogay Türklerinin söyledikleri şın-lar lirik özellikten daha çok karşılıklı konuşma,şarsı söyleyerek konuşma özelliğini taşırlar.Umumiyetle iki delikanlı iki kız karşısına çıkarakşın söylerler (şınnarlar). Köylerde (bilhassa) es-kiden düğünlerde
Noğayım
Noğayım Ketti yıllar,tömen akkanAk Koban day aktarılıpAna Edil dey molpayıp.Yarık Yayık tay yayılıp… Tavlar,taslar,keng şöllerDöngül-döngül kök köllerDört yağası kiyuvlıDerya,dengiz,alem maytak Noğaylı Altın Orda Elem eding,yok boldıngSom yürekli batir eding,kart boldıngArğımaktı saylap mingenAruvlerdi sermep alğan Han-biylerin
Ay, ay! Ayt deseñiz, men aytayım
Ay, ay! Ayt deseñiz, men aytayımNogaynıñ beyitin,Bilgenden soñ,Tilim,tisim korüne eken,Kulgenden soñ,Men aruvman dep,maqtanma,Senden aruvın tabarman,Qıdırgandan soñ.Qabırgañda et qaldırman,ay,Sıdırgandan soñ,ay. Ay,ay! Çal atımnıñ sergisineSaldım iyer.ıyerimni sallayatıp içim küyer.ıçimde bir derdim bar,ıçmekten beter.Bu aþıqlıq qıyın þeydir,ay,Deli-divane eter,ay.
cirlar
Bu türküdün; aruv bır kız bolup tanılgan Üryane’dın zengın bır konakka kaşırılması üzerıne aytılganını tuygan edım.: Necdet ÖZEN Cuvura cuvura SaydabayBalak bavun üzülgenAdüvlegen Üryane’nKonak ka barıp süzülgen Üryanem kaşkan keşesıCavun mu edı karmı edıÜryanedın basındaAl