Nogay edem, altın sırgaday eydik bolıp, tuvgan nezik aydı korgenley:
– Ogırlı ay bolsın. bu ayda Aliahu taala yumle halkımızga yahşilik bersin. Kaygı- zat bilmey, mum oynap- külip ozgarayak, – dep tilek tileydi em duva etedi. Ayga karap kuvanadı. Onnan son, köz tiymesin deppe- zatpa, kim biledi,” masalla ” aytadı. Bu edet, künge tabıngan zamanlardan kalgan bolırtaga.
Yanı aydın aydıkliği, sıluvlıgı az yıravlardı suklandırganım. Menim de yanı aydın akında büytip aytganım bar.
Sıltırıp altın sırgaday
Kökte tuvar yanı ay.
Onı korse nogaydın
Könili bolat yalpak yay.
Ogır man kelsin bu ay der,
Tilek tiler, duva eter.
Sıluvına suklanıp,
Könili onın kök yeter
Ogırlı bolsın sosı ay,
Kazanım menim kaynar der.
Kazanım menim kaynasa,
Yaşavım menim yaynar der.
Sıltırap altın sırgaday,
Kökte tuvar yanı ay,
Onı korse nogaydın
Könili bolar yalpak yay.
Burını gunnlar künge tabınganlar, aydı sıylaganlar. Ele gunnlardın kabırlarınnan künnin em aydın sııvretleri tabıladılar.
Yanı tuvgan ay aylak yaraşık boladı. Onı evelden alıp edemler örneklerge salganlar. Hatın gızlarga yanı ayga usatıp sırga etkenler. Neşe bir yıravlar sıluvlardı yanı tuvgan ay man tenleştirip yırlar şıgarıp yırlaganlar.
Bizim halk. ayday ıspayı bolsın, dep balalarına yaraşık atlar bolıp kaladılar. Men bulayda olardın bir keseğin aytıp ozayım: Altınay, Toiganay, Aysıluv, Aybike. Aysoltan, Aygül, Aydik, Ayganım em tagı da sonday başkalar.
Onnan son musilmanlar sıylap aydın suvretin burınnan berbetin özlerinin bayraklarına belgi etip salıp keleyatırlar.
Aydın akında bizde ataylar aytıp ketgen köp takpaklar, aytııvlar bar. Aydın izin ay basar, attın izin tay basar. Aydan- yıl, yıldan-ömir.
Yanı ay şalkak bolıp körinse, aymedet, ay yavınsız bolayak eken, değenler. Eğer deyim aydın usları, şalkak bolmay, şelek ilsen turganday bolsalar, Aliağa şükir, ay yavınlı bolayak dep stiyingenler.
Toli aydın tögeregi karakosgıl bolıp kursalansa, dunıyada bir üyken edem avsayak dep ırımlaganlar.
Ayga karap barmagın man körsetpege yaramaydı, onda yalanaş bir yas koyların bagadı, sen barmagın man körsetsen, ol özine seleke etkendey körip uyaladı değenler yası üykenier balalarga. Menimşe, bu ırımlardın meneleri bar.
süyün kapayevin nogaydın üyü kitabından
nogaytürk dergisi 4. sayı